mkarwan
2016-04-22 07:28:31 UTC
Ojciec często mówił mi o złu komunizmu, i byłem zupełnym przeciwnikiem
komunizmu, od przeczytania książek takich jak „THE CONSCIENCE OF A
CONSERVATIVE [Świadomość konserwatysty] Barry Goldwatera,
„NONE DARE CALLL IT TREASON [Nikt nie ośmieli się nazwać tego zdradą] Johna
A Stormera,
i „YOU CAN TRUST THE COMMUNISTS (TO BE COMMUNISTS) [Uwierz komunistom (żeby
być komunistami)] Fredericka Charlesa Schwarza.
Te książki, jak i inne wpoiły we mnie przeniknięcie ideologii komunistycznej
do naszego społeczeństwa, mediów i rządu.
Kubański kryzys rakietowy miał miejsce zaledwie 3 lata wcześniej, i na
świeżo miałem w głowie plany ojca budowy schronu.
On nawet zakupił żywność i inne rzeczy niezbędne do przetrwania.
W tamtym okresie, idea wojny nuklearnej z idei abstrakcyjnej przeszła w
realną przygotowywania się do niej.
We wczesnych latach 1960, większość społeczności sprawdzała stan syren
alarmowych, włączając je codziennie w południe.
Czasem, kiedy w szkole traciliśmy poczucie czasu i włączały się syreny,
zastanawialiśmy się przez chwilę czy już rozpoczęła się wojna.
W czasie kryzysu kubańskiego, większość dorosłych racjonalizowała, że wojna
termo-nuklearna nie wybuchnie, gdyż nie mogła się wydarzyć, ponieważ sama
myśl o niej była zbyt potworna by ją rozważać.
Jedenastolatek jest bardziej skłonny wierzyć, by ktoś mógł wcisnąć przycisk.
Wiele lat później, świat odkrył, że faktycznie byliśmy dużo bliżej wojny
nuklearnej, niż wiedziała wtedy większość Amerykanów.
Fakt, że komuniści wystawili moją rodzinę na prawdziwe niebezpieczeństwo
nuklearnego spopielenia, miał wielki wpływ na moje stanowisko przeciwne
komunizmowi.
Jeden z numerów COMMON SENSE wspomniał o pełno-stronicowym artykule,
napisanym przez Winstona Churchilla pt. ZIONISM VERSUS BOLSHEVISM: A
STRUGGLE FO RTHE SOUL OF THE JEWISH PEOPLE [Syjonizm kontra bolszewizm:
walka o duszę żydowskiego narodu].
Artykuł ten oryginalnie opublikował ILLUSTRATED SUNDAY HERALD, 8 lutego 1920
roku.
Churchill twierdził, że Żydzi na świecie byli rozdarci między wiernością do
komunizmu z jednej strony, i syjonizmu z drugiej.
Churchill oczekiwał, że Żydzi przyjmą syjonizm jako alternatywę do tego co
nazywał „diabolicznym” i „strasznym” bolszewizmem.
W swoim dobrze napisanym artykule, Churchill opisał komunizm jako „straszną
konfederację międzynarodowych Żydów”, którzy „chwycili rosyjski naród za
włosy i stali się praktycznie niekwestionowanymi panami tego olbrzymiego
imperium”.
Artykuł zaszokował mnie na tyle, że musiałem sprawdzić jego autentyczność.
Okazał się prawdziwy.
Rzeczywiście, znalazłem kilka żydowskich odniesień do niego, opłakujących
fakt, że artykuł Churchilla dał pożywkę światowym antysemitom.
Oto fragment tego niesamowitego artykułu:
W niepohamowanej opozycji do tej całej sfery żydowskiego wysiłku, powstają
plany międzynarodowych Żydów.
Zwolennikami tej złowieszczej konfederacji są głównie ludzie wychowani w
nieszczęśliwych społecznościach, w krajach gdzie Żydzi są prześladowani ze
względów rasowych.
Większość, jeśli nie każdy z nich, opuścili wiarę przodków i wyparli ze
swoich umysłów wszystkie duchowe nadzieje na następny świat.
Ruch ten wśród Żydów nie jest nowy. od czasów Spartakusa – Weishaupta, do
tych Karola Marksa, aż do Trockiego (Rosja), Bely Kun (Węgry), Róży
Luksemburg (Niemcy) i Emmy Goldman (USA), ten światowy spisek zniszczenia
cywilizacji i odbudowy społeczeństwa w oparciu o zahamowany rozwój, zawistną
wrogość i niemożliwą równość, ciągle wzrastał. . . a teraz, przynajmniej ta
banda nadzwyczajnych osobowości z podziemia wspaniałych miast Europy i
Ameryki, schwyciła naród rosyjski za włosy i stała się praktycznie
niekwestionowanymi panami tego olbrzymiego imperium.
Nie ma potrzeby przesadzać o roli odegranej w tworzeniu bolszewizmu i w
samym doprowadzeniu do rosyjskiej rewolucji tych międzynarodowych, i w
większości ateistycznych Żydów. . .
Będąc ważną osobą jaką był, Churchill był tylko jednym głosem.
Myślałem, że mógł nie mieć racji w kwestii charakteru rosyjskiej rewolucji.
Jeden z artykułów przeczytanych przeze mnie w COMMON SENSE, odnosił się do
serii wybuchowych dokumentów (łącznie z numerami teczek) z Państwowych
Archiwów USA.
Napisałem do lokalnego kongresmana, F Edwarda Heberta, i zapytałem, czy może
dla mnie dostać kopie tych teczek.
Kilka tygodni później, kiedy wróciłem do domu ze szkoły, czekała na mnie
duża brązowa koperta od kongresmana.
Potwierdzone pieczęcią USA dokumenty pochodziły z Państwowych Archiwów.
Dotyczyły raportów wywiadowczych od obcych rządów i wyczerpujące raporty od
naszego szefa wywiadu w Rosji z czasów rosyjskiej wojny domowej, z
pierwszych dni komunistycznej rewolucji.
Wczesne lata 1920 były na długo przed ustanowieniem OSS i CIA.
W tamtym czasie pracami naszego międzynarodowego wywiadu kierowała
amerykańska armia.
Jednym z naszych oficerów wywiadu w Rosji w okresie rewolucji był kpt.
Montgomery Schuyler.
Regularnie wysyłał raporty do szefa wywiadu amerykańskiej armii, który
następnie przekazywał je sekretarzowi wojny i prezydentowi Ameryki.
Wczytywanie się w długie raporty pozwoliło mi spojrzeć na okres historyczny,
znany niewielu Amerykanom.
Donosiły one o strasznych masakrach tysięcy rosyjskich arystokratów i
inteligencji, zamordowanych tylko dlatego, że oni mogliby skutecznie
przewodzić opozycji przeciwko komunistom.
Wielu Amerykanów, przynajmniej w pewnym stopniu, wie o wymordowaniu przez
Stalina ponad 20 milionów ludzi.
Jednak wiele milionów również zmarło w pierwszych dniach bolszewizmu za
Lenina i Trockiego, gdyż byli to ci ludzie, którzy zapoczątkowali pierwsze
masowe mordy i gułagi.
Raporty potwierdzały również, bez dwuznaczności, żydowski charakter
rewolucji.
W jednym z oficjalnych raportów Schuylera, odtajnionych w 1958 roku, prawie
50 lat po napisaniu i wysłaniu nich, stwierdza on:
Prawdopodobnie jest nierozsądne powiedzieć to głośno w Stanach
Zjednoczonych, ale ruch bolszewicki jest, i od samego początku był
prowadzony i kontrolowany przez rosyjskich Żydów najgorszego typu … – kpt.
Schuyler, oficer amerykańskiego wywiadu wojskowego w Rosji podczas rewolucji
(w oficjalnym raporcie).
Cytując graficzny język tego oficjalnego raportu, moją intencją nie jest
obrażanie, ale raport Schuylera mówi to co mówi, czy to nam się podoba, czy
nie.
W innym raporcie, napisanym cztery miesiące później, kpt. Schuyler cytuje
dowody Roberta Wiltona, który był wówczas głównym autorytatywnym
korespondentem rosyjskim.
Wilton później napisał wiele bestsellerowych książek na temat rewolucji, w
tym cieszącą się ogromnym uznaniem „RUSSIA’S AGONY AND LAST DAYS OF THE
ROMANOVS [Agonia Rosji i ostatnie dni Romanowów].
W dniu 9 czerwca 1919 r., Schuyler cytuje Wiltona w ten sposób:
Tabela sporządzona przez Roberta Wiltona w 1918 roku, korespondenta
londyńskiego TIMESA w Rosji, pokazuje, że w tamtych czasach było 384
komisarzy, w tym 2 czarnych, 13 Rosjan, 15 Chińczyków, 22 Ormian i ponad 300
Żydów.
Spośród tych ostatnich, 264 przybyło z Ameryki od czasu obalenia
imperialnego rządu
Nie było, oczywiście, żadnego powodu, aby poddawać w wątpliwość sprawozdania
TIMESA, czy kpt. Schuylera.
Nie mogłem uwierzyć własnym oczom, kiedy czytałem dokumenty rozproszone na
całym plastikowym obrusie na stole mojej jadalni.
Zastanawiałem się, jak mogłoby być prawdą, że „rewolucja rosyjska” miała
tylko 13 Rosjan na 384 członków w jej najwyższej władzy. Opis Churchilla o
„złapaniu Rosjan za włosy” ożył na stronach otrzymanych z naszych Archiwów
Państwowych.
źródło
https://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2011/09/19/moje-przebudzenie-kwestia-zydowska-dr-davida-duke/
komunizmu, od przeczytania książek takich jak „THE CONSCIENCE OF A
CONSERVATIVE [Świadomość konserwatysty] Barry Goldwatera,
„NONE DARE CALLL IT TREASON [Nikt nie ośmieli się nazwać tego zdradą] Johna
A Stormera,
i „YOU CAN TRUST THE COMMUNISTS (TO BE COMMUNISTS) [Uwierz komunistom (żeby
być komunistami)] Fredericka Charlesa Schwarza.
Te książki, jak i inne wpoiły we mnie przeniknięcie ideologii komunistycznej
do naszego społeczeństwa, mediów i rządu.
Kubański kryzys rakietowy miał miejsce zaledwie 3 lata wcześniej, i na
świeżo miałem w głowie plany ojca budowy schronu.
On nawet zakupił żywność i inne rzeczy niezbędne do przetrwania.
W tamtym okresie, idea wojny nuklearnej z idei abstrakcyjnej przeszła w
realną przygotowywania się do niej.
We wczesnych latach 1960, większość społeczności sprawdzała stan syren
alarmowych, włączając je codziennie w południe.
Czasem, kiedy w szkole traciliśmy poczucie czasu i włączały się syreny,
zastanawialiśmy się przez chwilę czy już rozpoczęła się wojna.
W czasie kryzysu kubańskiego, większość dorosłych racjonalizowała, że wojna
termo-nuklearna nie wybuchnie, gdyż nie mogła się wydarzyć, ponieważ sama
myśl o niej była zbyt potworna by ją rozważać.
Jedenastolatek jest bardziej skłonny wierzyć, by ktoś mógł wcisnąć przycisk.
Wiele lat później, świat odkrył, że faktycznie byliśmy dużo bliżej wojny
nuklearnej, niż wiedziała wtedy większość Amerykanów.
Fakt, że komuniści wystawili moją rodzinę na prawdziwe niebezpieczeństwo
nuklearnego spopielenia, miał wielki wpływ na moje stanowisko przeciwne
komunizmowi.
Jeden z numerów COMMON SENSE wspomniał o pełno-stronicowym artykule,
napisanym przez Winstona Churchilla pt. ZIONISM VERSUS BOLSHEVISM: A
STRUGGLE FO RTHE SOUL OF THE JEWISH PEOPLE [Syjonizm kontra bolszewizm:
walka o duszę żydowskiego narodu].
Artykuł ten oryginalnie opublikował ILLUSTRATED SUNDAY HERALD, 8 lutego 1920
roku.
Churchill twierdził, że Żydzi na świecie byli rozdarci między wiernością do
komunizmu z jednej strony, i syjonizmu z drugiej.
Churchill oczekiwał, że Żydzi przyjmą syjonizm jako alternatywę do tego co
nazywał „diabolicznym” i „strasznym” bolszewizmem.
W swoim dobrze napisanym artykule, Churchill opisał komunizm jako „straszną
konfederację międzynarodowych Żydów”, którzy „chwycili rosyjski naród za
włosy i stali się praktycznie niekwestionowanymi panami tego olbrzymiego
imperium”.
Artykuł zaszokował mnie na tyle, że musiałem sprawdzić jego autentyczność.
Okazał się prawdziwy.
Rzeczywiście, znalazłem kilka żydowskich odniesień do niego, opłakujących
fakt, że artykuł Churchilla dał pożywkę światowym antysemitom.
Oto fragment tego niesamowitego artykułu:
W niepohamowanej opozycji do tej całej sfery żydowskiego wysiłku, powstają
plany międzynarodowych Żydów.
Zwolennikami tej złowieszczej konfederacji są głównie ludzie wychowani w
nieszczęśliwych społecznościach, w krajach gdzie Żydzi są prześladowani ze
względów rasowych.
Większość, jeśli nie każdy z nich, opuścili wiarę przodków i wyparli ze
swoich umysłów wszystkie duchowe nadzieje na następny świat.
Ruch ten wśród Żydów nie jest nowy. od czasów Spartakusa – Weishaupta, do
tych Karola Marksa, aż do Trockiego (Rosja), Bely Kun (Węgry), Róży
Luksemburg (Niemcy) i Emmy Goldman (USA), ten światowy spisek zniszczenia
cywilizacji i odbudowy społeczeństwa w oparciu o zahamowany rozwój, zawistną
wrogość i niemożliwą równość, ciągle wzrastał. . . a teraz, przynajmniej ta
banda nadzwyczajnych osobowości z podziemia wspaniałych miast Europy i
Ameryki, schwyciła naród rosyjski za włosy i stała się praktycznie
niekwestionowanymi panami tego olbrzymiego imperium.
Nie ma potrzeby przesadzać o roli odegranej w tworzeniu bolszewizmu i w
samym doprowadzeniu do rosyjskiej rewolucji tych międzynarodowych, i w
większości ateistycznych Żydów. . .
Będąc ważną osobą jaką był, Churchill był tylko jednym głosem.
Myślałem, że mógł nie mieć racji w kwestii charakteru rosyjskiej rewolucji.
Jeden z artykułów przeczytanych przeze mnie w COMMON SENSE, odnosił się do
serii wybuchowych dokumentów (łącznie z numerami teczek) z Państwowych
Archiwów USA.
Napisałem do lokalnego kongresmana, F Edwarda Heberta, i zapytałem, czy może
dla mnie dostać kopie tych teczek.
Kilka tygodni później, kiedy wróciłem do domu ze szkoły, czekała na mnie
duża brązowa koperta od kongresmana.
Potwierdzone pieczęcią USA dokumenty pochodziły z Państwowych Archiwów.
Dotyczyły raportów wywiadowczych od obcych rządów i wyczerpujące raporty od
naszego szefa wywiadu w Rosji z czasów rosyjskiej wojny domowej, z
pierwszych dni komunistycznej rewolucji.
Wczesne lata 1920 były na długo przed ustanowieniem OSS i CIA.
W tamtym czasie pracami naszego międzynarodowego wywiadu kierowała
amerykańska armia.
Jednym z naszych oficerów wywiadu w Rosji w okresie rewolucji był kpt.
Montgomery Schuyler.
Regularnie wysyłał raporty do szefa wywiadu amerykańskiej armii, który
następnie przekazywał je sekretarzowi wojny i prezydentowi Ameryki.
Wczytywanie się w długie raporty pozwoliło mi spojrzeć na okres historyczny,
znany niewielu Amerykanom.
Donosiły one o strasznych masakrach tysięcy rosyjskich arystokratów i
inteligencji, zamordowanych tylko dlatego, że oni mogliby skutecznie
przewodzić opozycji przeciwko komunistom.
Wielu Amerykanów, przynajmniej w pewnym stopniu, wie o wymordowaniu przez
Stalina ponad 20 milionów ludzi.
Jednak wiele milionów również zmarło w pierwszych dniach bolszewizmu za
Lenina i Trockiego, gdyż byli to ci ludzie, którzy zapoczątkowali pierwsze
masowe mordy i gułagi.
Raporty potwierdzały również, bez dwuznaczności, żydowski charakter
rewolucji.
W jednym z oficjalnych raportów Schuylera, odtajnionych w 1958 roku, prawie
50 lat po napisaniu i wysłaniu nich, stwierdza on:
Prawdopodobnie jest nierozsądne powiedzieć to głośno w Stanach
Zjednoczonych, ale ruch bolszewicki jest, i od samego początku był
prowadzony i kontrolowany przez rosyjskich Żydów najgorszego typu … – kpt.
Schuyler, oficer amerykańskiego wywiadu wojskowego w Rosji podczas rewolucji
(w oficjalnym raporcie).
Cytując graficzny język tego oficjalnego raportu, moją intencją nie jest
obrażanie, ale raport Schuylera mówi to co mówi, czy to nam się podoba, czy
nie.
W innym raporcie, napisanym cztery miesiące później, kpt. Schuyler cytuje
dowody Roberta Wiltona, który był wówczas głównym autorytatywnym
korespondentem rosyjskim.
Wilton później napisał wiele bestsellerowych książek na temat rewolucji, w
tym cieszącą się ogromnym uznaniem „RUSSIA’S AGONY AND LAST DAYS OF THE
ROMANOVS [Agonia Rosji i ostatnie dni Romanowów].
W dniu 9 czerwca 1919 r., Schuyler cytuje Wiltona w ten sposób:
Tabela sporządzona przez Roberta Wiltona w 1918 roku, korespondenta
londyńskiego TIMESA w Rosji, pokazuje, że w tamtych czasach było 384
komisarzy, w tym 2 czarnych, 13 Rosjan, 15 Chińczyków, 22 Ormian i ponad 300
Żydów.
Spośród tych ostatnich, 264 przybyło z Ameryki od czasu obalenia
imperialnego rządu
Nie było, oczywiście, żadnego powodu, aby poddawać w wątpliwość sprawozdania
TIMESA, czy kpt. Schuylera.
Nie mogłem uwierzyć własnym oczom, kiedy czytałem dokumenty rozproszone na
całym plastikowym obrusie na stole mojej jadalni.
Zastanawiałem się, jak mogłoby być prawdą, że „rewolucja rosyjska” miała
tylko 13 Rosjan na 384 członków w jej najwyższej władzy. Opis Churchilla o
„złapaniu Rosjan za włosy” ożył na stronach otrzymanych z naszych Archiwów
Państwowych.
źródło
https://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2011/09/19/moje-przebudzenie-kwestia-zydowska-dr-davida-duke/